Esra Hanımı pastacılığa başladığım için Düş mahsulleri
fırını instagram hesabından takip ediyordum sadece.
O en huzursuz günlerde, bloğa yazı yazmaya, beylik laflar
etmeye takatim olmadığı günlerde bir gönderisiyle dikkatimi çekti. Daha 1
günlük miniminnacık bir kedi yavrusunu evine değil ciğerine almıştı sanki. Ben
dahil bir çok insanın umudu oldu göbek bağı hala üstünde olan Muffin.
Çok dua edin diye haykırışlarını paylaştı takipçileriyle
çekinerek, insanları sıkmaktan korkarak. Ama ekliyordu;
Hani dua edecek bu kadar şey varken ülkede kedi yavrusu mu
kaldı diye düşünecek olabilir.
Onlara iyi bir haberim var.
Dualar kontörlü değil.
Edince bitmiyor.
Ekstra fatura da yazmıyor.
Allah duayı çok seviyor…Hani vaktiniz varsa araya Muffin
için de iyi dilekleri sıkıştırın.
Bu cümleler öyle sıradan değildi. Çok etkilendim ne kadar
doğru söylüyordu bu melek kadın.
Çok iyi anlıyordum onu.İki kedi annesiyim( bazen anne kelimesini
yakıştıramayıp abla diyenler olsa da) Ve gözlerinin içine bakıyorum hergün
mutlular mı diye.
Bu kadar savunmasız bir can için didindi durdu. Köpeği Face
bile onu incitmekten korkarcasına nezaketini bozmadı. Tahmin ediyorum hiç
uyumadığını, nefesini dinlediğini, gözyaşlarını saklayamadığını.
Azıcık halsiz diye gönderilerini paylaştığında sürekli dua
ettik hepimiz. Sabahları uyanır uyanmaz instagramı açtım acaba muffin nasıl
diye, iyiydi de. Derin bir ohhh…
Dün akşam yine halsiz olduğunu söyledi, çok dua ettik ama bu sabah bir annenin yürek yarasıyla içim sızladı. Höyküre höyküre ağladım ben de
onunla. Sanki bizim evin miniğiydi. Ne çok çabalamıştı oysaki, ne büyük bir umuttu hepimize kanlı günlerde.
O nefes aldıkça hepimize nefes olmuştu ama son nefeslerini yine biricik
meleğinin, annesinin kucağında vermişti.
9 gün. Kısacık bir ömür, bir mucizeydi. Ölümünü paylaştığında
çok yaralayıcı bir mesaj gelmiş. Bu kadar şehit haberi varken diye soze baslayan birileri bu
umudun melek oluşundaki üzüntümüzü abartılı bulmuş. Acımasızlık... Evet Esra Hanım çok haklı
Allah kimseyi kontörlü yürek olmakla lanetlemesin. Acılarımızı sevgisiz
yürekleriyle karartmaya çalışanlar için bir sözüm var; o acılar tertemiz sizin maalesef
hiç hissedemediğiniz kadar.
Bilenler bilir hayvanlar benim hassas noktam. Görüyorum ki
her acıda sürekli hayvanlarla bir kıyaslama var. Kıyaslarla ve Esra Hanımın
dediği gibi kontörlü yürekle yaşayanların yetiştirdiği toplum yüzünden biz “İnsanca”
yaşayamıyoruz.
Bir köpek ufacık bir meleği bağrına basmışken "insan" acıları
tekmeliyor, insani duyguları tokatlıyor. Bırakın bizi nolur, çünkü biz kıyas yapmayı
beceremiyoruz Yaradılanı seviyoruz Yaradandan ötürü. Hepsinin acısını ciğerimizde
hissediyoruz, ne mutlu bize yüreğimiz kontörlü değil.
Affetme beni yaşatamadım seni… Çok dokundu çok. Takdir-i
ilahi. Bu güzel duygular size yeter Esra Hanım her iki cihanda. Haddim değil
belki ama sizi yazmadan edemedim. Yaradanın gönlü ancak böyle kazanılır. O
kocaman yüreğinize ve ruhunuza sımsıkı sarılıyorum. Muffin görevini tamamladı, hepimize
sevgiyi hissettirdi ve gitti. Gördük ki hepimize sevgi lazım. Kendi melek olmadı sadece size de bir çift kanat hediye etti.
İnanın Muffin'i biz de unutmayacağız.
Sizi bu kadar bile olsa tanıdığıma çok sevindim.
Sevgiler
Senem