18 Şubat 2015 Çarşamba

ÖFKE...ÖFKE...ÖFKE...


Şu ara bir çoğumuz bu hallerdeyiz değil mi?

Özgecan ve daha nicelerine yapılanlar, üzerimizdeki baskılar, maruz kaldığımız psikolojik ve fiziksel şiddet, töresiz ayıplar, ayetsiz günahlar, bilinçsiz ve katil beyinler, say say bitmez.

İnsanın bi yeter artık deyip saçını başını yolası, tırnaklarını kemiresi, vurup kırası, bağırıp çağırıp böğürerek ağlayası gelmiyor mu… Benim geliyor. Öfkemi içimden atamadığımda saatlerce bağırdığım oluyor evde tek başıma. Peki ya dışarıda… Öylesine bastırmış ki toplum hepimizi, hayır diyememenin itiraz edememenin öfkesini yaşadık en derinlerimizde. Yavaş yavaş sesler yükseliyor sevgisizliklere. Özgecan’ın babası SEVGİ diyor bilgelikle. Beynim yanıyor benim, ben hala öfkelerimle uğraşırken kendi içimde, sindirmesi bu kadar zor görünen bu olayın baş kahramanı Sevgi diyor. Yutkunuyorum, saatlerce ağlasam yetmez ki… Neden bu kadar sevgisiz bir toplum olduk. Birbirimize sevgiyle sarılmak yerine nedir bu yaşananlar. Kötülerin en derinlerinde neler var peki, nasıl bir dünyaları var, hangi korku hangi öfke ya da hangi düşünce dünyasındalar diye düşünürken cevap geldi bile en beklenmedik yerden. "Sevgiyle aşılmayacak hiçbir şey yok" diye…

Keşke diyoruz keşke… Sevgi lafta kalmasa. Yaşansa bütün kalplerde, beyinlerde, sokaklara dökülse, yayılsa her yere. Mutlu olmaktan korkan bir milletin sevgiyi yaşamayı bilmemesi de şaşılacak şey değil. Halbuki Allah hepimizi sevgiyle yaratmadı mı, kendi ruhundan vermedi mi… Hiçbir şey bize ait değilken paylaşamadığımız şey nedir. Yok olup gidecek herkes, ruhlar kalacak sadece. Bu ruha bu kadar eziyet edilir mi…Ruhumuzun beden bulmuş haline nasıl maskeler takıp karartmışız ki iyilik ve sevgi görünmez hale gelmiş…

Bağırın çağırın ağlayın ne yaparsanız yapın o maskeleri yıkın, özünüzle bi yüzleşin, yüzleşelim. Çünkü ruhlarımız daha iyisini hak ediyor…

Ruhun orada huzur bulsun ve sevgiyle vücut bulsun Özgecan, o en Sevgilinin yanında…

4 yorum :

  1. Geçen gün bir blogger arkadaşımız bir yazı paylaşmıştı. Hak vermiyor değilim. Bence türümüzün yapması gereken en onurlu davranış programlarımızı reddedip üremeyi durdurmak ve hep birlikte soyumuzu tüketerek kardeşçe haksızlığa bir gece de son vermek.

    YanıtlaSil
  2. great blog, very inspiring. very nice to read
    lets follow each other! just let me know and I will follow back :)

    - www.angelaah91.blogspot.nl

    YanıtlaSil
  3. Merhaba bloğunuzu takibime aldım bende beklerim...

    YanıtlaSil